میثاق وحدت
متن تفاهم‌نامه میثاق وحدت که منجر به تشکیل حزب وحدت اسلامی افغانستان شد
متن تفاهم‌نامه میثاق وحدت که میان ۸ گروه شیعی در سال ۱۳۶۸ خورشیدی امضا شد و در نتیجه آن، گروه‌های پیشین منحل و حزب وحدت اسلامی افغانستان تأسیس گردید.
این توضیحات بر اساس کتاب “شناسنامه احزاب و جریانات سیاسی افغانستان” ارائه شده است.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
وَٱعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ ٱللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُواْ ۚ وَٱذْکُرُواْ نِعْمَتَ ٱللَّهِ عَلَیْکُمْ…
میثاق (وحدت)
بدیهی است که ملت رشید افغانستان در طول تاریخ، حماسه‌ها آفریده‌اند و برای دفاع از اسلام و استقلال کشور، درفش خون‌رنگ جهاد را بدوش کشیده و با خون سرخشان پاسداری نموده‌اند و با در نظر داشت اینکه ملت مسلمان افغانستان به‌ویژه سلحشورانی که در قلب افغانستان به سر می‌برند، با دست‌خالی و قلب‌های مملو از ایمان، بدون هیچ‌گونه کمک خارجی، تمام مناطق مرکزی را از لوث وجود مزدوران روس پاک نموده و همچنان تا به اکنون آزاد نگه داشته‌اند که در راستای نبرد بی‌امان و پیگیرشان شاهد اخراج روس‌های تجاوزگر هستند و توانسته‌اند فراز نوینی را برای اولین‌بار در تاریخ مبارزات رهایی‌بخش جهان بگشایند و از طرفی کفر جهانی در مقابله با انقلاب اسلامی افغانستان تبانی نموده و در امتداد سیاست‌های استعماری‌شان نبرد سیاسی، نظامی، اطلاعاتی و… را علیه مجاهدین و به انحراف کشاندن انقلاب اسلامی از نو آغاز کرده‌اند.
باتوجه‌به مسائل فوق و ملاک‌های اعتقادی (واعتصموا بحبل الله… و بنی الاسلام علی دعا متین کلمة التوحید و توحید الکلمه) انجام هر چه بیشتر نیروهای جهادی و مبارزهٔ آگاهانه در یک صف فشرده، از هر زمان دیگر، ضروری‌تر می‌نماید؛ لذا برای حراست از ارزش‌های انقلاب و پاسداری از آرمان‌های شهدای انقلاب اسلامی افغانستان تا پیروزی نهایی و تحقق احکام الهی، بر اساس اصول و مبانی ذیل، احزاب و جریان‌های اسلامی طی اجلاس تاریخی در مرکز باستانی و تاریخی بامیان از تاریخ ۲۵ تیر (سرطان) ۱۳۶۸ الی ۲۷ تیر (سرطان) ۱۳۶۸، میثاق وحدت را تدوین و امضا نمودند. مواد آن قرار ذیل است:
- تداوم و تشدید مبارزه برای ایجاد حکومت اسلامی مبتنی بر قرآن و سنت و اصل ولایت‌فقیه.
- جذب نیروهای سالم و متعهد شیعی بیرون از اتحاد.
- تلاش در جهت وحدت با تمام گروه‌های اسلامی برادران اهل‌سنت.
- اقدام فوری در جهت رفع تشنجات موجود و جلوگیری از تشنجات احتمالی و تأمین آزادی و امنیت مردم در چهارچوب قوانین و مقررات اسلام و مصالح عامه.
- جلوگیری جدی از هرگونه اقدام و عمل منافی وحدت و تکیه بر علایق و روابط گروهی گذشته.
- مبارزهٔ جدی با افکار الحادی و غیراسلامی و التقاطی.
- نفی هرگونه مذاکره و سازش و معامله پیدا و پنهان با رژیم مزدور کابل و تشدید جهاد مسلحانه تا سرنگونی آن.
- بسیج کلیهٔ نیروهای نظامی در خطوط مقدم جبهات به‌منظور تسریع سقوط رژیم مزدور کابل.
- تلاش در جهت تأمین عدالت اجتماعی مبتنی بر حکومت اسلامی با رسمیت داشتن مذاهب جعفری و حنفی که تمامی اقشار، طوائف و ملیت‌ها در پرتو آن از همۀ حقوق سیاسی، مذهبی و مدنی و… بدون تبعیض برخوردار گردند.
- کوشش در جهت حفظ استقلال و تمامیت ارضی و همبستگی ملی افغانستان و مبارزه با فرقه‌گرایی و تجزیه‌طلبی بهر شکل آن.
- تعیین سرنوشت مردم افغانستان توسط ملت مسلمان و مجاهدین کشور و رد هرگونه مداخله خارجی.
- برقراری روابط برادرانه و دوستانه با کشورهای اسلامی و ضد استعماری جهان.
- همبستگی با نهضت‌های اسلامی و آزادی‌بخش در سطح جهان.
- اتخاذ مواضع سیاسی در برابر بلوک‌ها و اقطاب استکباری بر اساس اصل نه شرقی و نه غربی و نفی سلطه‌گری و سلطه‌پذیری.
- تشکیل شورای مرکزی اتحاد و تعیین مقر فعلی آن در شهر باستانی و آزاد شدهٔ بامیان.
- الغای عناوین تشکیلاتی پس از تشکیل جریان سیاسی واحد با عنوان و آرم واحد و تدوین مرامنامه و اسناسنامه.
- اقدامات لازم در جهت بازسازی و عمران کشور و استفادهٔ مطلوب از منابع، ذخائر و ثروت‌های طبیعی و ملی در جهت بهبود وضع اقتصادی و رفاهی مردم.
- سعی در جهت ایجاد زمینه و امکانات رشد علمی و فکری آحاد ملت افغانستان.
- سپردن امور به نیروها و عناصر صالح و مؤثر و کاردان.
- کلیهٔ مسئولین و امضاکنندگان میثاق وحدت تعهد سپردند که به‌پاس حرمت خون شهدای انقلاب اسلامی افغانستان با تمام وجود برای تحقق وحدت و تحصیل مواد فوق، تلاش نموده و دیگر دنبال عناوین و علایق حزبی گذشته‌شان نمی‌روند.
امضاکنندگان:
از سازمان نصر: استاد صادقی، مزاری، حکیمی، نوید سجادی، هادی و واحدی.
از حرکت اسلامی: هادی، فیاض، انوری، عصمت‌اللهی، رضوانی و مدرسی.
از پاسداران جهاد اسلامی: اکبری، رضوانی، فکرت، غفوری و واعظی.
از جبهه متحد انقلاب اسلامی: رضایی و احمدی.
از سازمان نهضت اسلامی: سعیدی، باقری، افضلی و جعفری.
از سازمان نیروی اسلامی: قائمی، حسینی و جوادی
تذکر: از حزب‌الله نماینده وجود نداشت و از طرف دعوت اسلامی هم آقای سعیدی نهضت وکالت داشتند.
منبع: - دولت‌آبادی، بصیر احمد. (۱۳۷۱ خورشیدی). شناسنامهٔ احزاب و جریانات سیاسی افغانستان (صفحات ۲۴۰ تا ۲۵۲). قم: فرانشر.